Mijn reis door Australië
2009 – Australië, dat ook wel ‘land down under’ wordt genoemd. Een land, een continent waar je kunt verdwalen in de outback, waar je kunt genieten van de mooie stranden, waar je prachtige stadswandelingen kunt maken in de grote steden, waar de kangoeros je vrolijk voorbij springen. Een land, een continent met veel mogelijkheden waar ik na 4 maanden Zuid-Amerika heel erg naar uit keek.Zeg nooit “dit doen we later wel” tijdens een bijzondere reis, want de kans is groot dat je er niet meer heen gaat. Dit overkwam ons in Australië, ons plan om een jaar lang te werken en rond te trekken, resulteerde uiteindelijk maar in 4 maanden, waardoor we helaas niet meer terugkwamen op de plekken, die wij nog graag wilden bezoeken.
Van Sidney naar Byron Bay
Onze reis begon in Sydney, een mooie, levendige stad met prachtige stranden. Na vier maanden door Zuid-Amerika gereisd te hebben, hebben wij extra van deze stranden genoten. In Sydney kochten wij een tot mini-van omgebouwd bestelbusje om hiermee door Australië te toeren. Een vooraf gemaakt plan qua route hadden wij niet, de route was afhankelijk van de plekken waar wij werk hoopten te vinden. Helaas was dat voor ons, als koppel, niet zo makkelijk.
Vanuit Sydney rijden wij via de Pacific HWY 1 richting Byron Bay. Onderweg komen wij een bord van het Australian Reptile Park tegen. Een leuk kleinschalig park waar je een goed idee krijgt van welke diersoorten er in Australië leven. Voordat wij uiteindelijk in Byron Bay aankomen stoppen wij nog in Swansea, dat aan Lake Macquarie ligt, en in Arrawarra. De campings zijn ruimtelijk en hebben alle benodigde voorzieningen. In Byron Bay gaan wij een kijkje nemen bij het Cape Byron Lighthouse, dat de meest oostelijke punt van Australië is. Wanneer het goed weer is, is de kans op het spotten van walvissen en dolfijnen groot. Mooie strandwandelingen maken is zeker een aanrader. Ook een aanrader is het om te lopen naar The Pass voor een mooi uitzicht over Main Beach en Belojil Beach.
Op zoek naar werk
Ook al zijn wij net begonnen aan onze reis door Australië wordt het toch nu wel eens tijd om een poging te wagen ergens te kunnen werken om onze bankrekening aan te vullen. Wij rijden naar Warwick en Lismore, maar helaas tevergeeft. Wij bellen met een vriend en gelukkig heeft hij werk voor ons in Alstonville bij Prime Flowers. Dit bedrijf is in 1995 klein begonnen en heeft zich in de jaren ontwikkeld tot een belangrijke Lelie, Iris en Foliage kweker, die de groot- en detailhandel aan de oostkust van Australië beleverd.
Hier mogen wij vier weken bloemen plukken, waarvan ik zelf twee weken. Iedere dag om 05.30 uur gaat de wekker en rijden wij naar Prime Flowers om ons aan te melden voor onze werkdag. Iedere dag staan er velden vol Blue Magic en Telstar bloemen op ons te wachten om geplukt te worden. Het zijn dagen van 11 à 12 uur bestaande uit het plukken van de bloemen, het op lengtes knippen van de stengels en het bundelen van de juiste aantallen. Na de middagpauze is het tijd voor de 2e ronde. En dit doen wij dag in dag uit.
Op jacht
Bij Prime Flowers leren wij Cathy kennen, een vriendelijk dame die daar al jaren werkt. Regelmatig gaat zij met haar man en een ander echtpaar naar Bingara voor een jachtweekend. Het gebied waarin Bingara ligt, kan heel erg droog zijn, waardoor gras een schaarste is. De boeren hebben het gras hard nodig voor hun vee, maar wanneer het gras door andere dieren tot aan de wortel wordt opgegeten, wil de boer dat daar iets aan gedaan wordt. Met onze camper rijden wij achter twee SUV’s aan, maar door ons tempo komen wij later aan dan zij normaal gesproken in Bingara arriveren. Dat maakt voor ons evenwel niets uit, want wat een prachtige route is het om van Alstonville naar Binagara te rijden. De volgende dag begint voor ons een nieuw avontuur, maar voor Cathy en de anderen is het een noodzakelijke bezigheid, die zij meerdere keren per jaar uitvoeren.
Wat staat er op ons te wachten
Met twee man in de SUV en drie op de laadklep, samen met enkele honden, gaan we op pad. Emile en ik hebben geen idee wat ons te wachten staat, maar dat verandert al snel wanneer de auto binnen 3 minuten in een bepaalde positie wordt neergezet. Een jachtgeweer komt uit het raam te voorschijn en actie blijft niet lang uit. Een hert staat oog in oog met een stier, maar helaas was de stier het laatste dat het hert zag die dag.Zo rijden wij in de ochtend, middag en avond over een groot gedeelte van de grond, dat de boer toebehoort, opzoek naar wat zij ongedierte noemen. Emile en ik slapen in onze camper, elektriciteit en stromend water zijn er niet. Een WC is er wel, maar dat is niet meer dan een WC-pot welke ergens achter een boom is neergezet. Voordat je deze gebruikt, eerst even met een stokje de spinnen weg halen, werd ons geadviseerd. Het was een bizarre, maar bijzondere belevenis. Wat zij hier in Australië ‘ongedierte’ noemen, vinden wij prachtige dieren om naar te kijken, maar ik heb wel begrip voor hun standpunt, alleen…. wij verstaan onder ongedierte heel wat anders.
Jillaroo Iris
Emile vertrekt samen met de anderen weer naar Alstonville om daar nog twee weken bloemen te plukken. Mijn plannen voor die twee weken liggen in Bingara. Bij het bekijken van alle series van McLeod’s Daughters is voor mij het plan ontstaan om een Jillaroo cursus te volgen. Twee weken voor cowgirl spelen, echt te gek! Iedere dag paardrijden, leren hoe ik een hoefijzer moet slaan, kalveren moet oormerken, hekken repareren en cattle mustering. Cattle mustering is het samenbrengen van het vee naar een nieuwe locatie of terug naar de boerderij. Verder is het interessant om te zien hoe jonge paarden ingebroken worden. Dit houdt in dat het paard het e.e.a. geleerd krijgt om zo binnen een paar weken berijdbaar te zijn. Deze twee super leuke, gezellige, maar ook vermoeiende weken sloten we af met een avondje bingo tussen de lokale bevolking.
Voor iedereen die dit graag een keer wilt meemaken; Ga het zeker doen!